سخن دبیر علمی:
زبان و ادبیّات فارسی از یک سو بخش حائز اهمّیّتِ هویّت ایرانی و اسلامی و از سوی دیگر در جایگاه زبانِ دوم جهان اسلام، از دیرباز تا روزگار کنونی درخور ژرف‌اندیشی و پژوهش بوده‌است. تجزیه و تحلیل آثار فاخر حماسی، غنایی، تعلیمی و عرفانی متون کلاسیک در هر عصری، افزون بر تکریم و نکوداشت پدیدآورندگان آن متون، گامی جدید در جهت کاربردی‌کردن این متون برای نسل‌های جوان و حفظ هویّت فرهنگی ما خواهد بود. متون ادبی فارسی همچون رودخانه‌ای سیّال و خروشان با عبور از فراز و نشیب‌های تاریخ با زبان، اندیشه و رویکردهای جدید معاصر پیوندخورده، رنگ و بوی تازه‌ای به خود می‌گیرد و به قول مولانا:
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود وارهد از حدّ جهان بی‌حد و اندازه شود
افزون بر ارج و منزلت زبان فارسی و برجستگی متون فاخر ادبی کلاسیک در سطح بین‌المللی و در حوزۀ ادبیات تطبیقی و مطالعات فرهنگی، کاوش در راستای کشفِ نشانه‌های پیوند میان این متون با دانش‌های دیگر از جمله: الهیات، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، روانشناسی و روانکاوی، حقوق، دانش‌های زیستی و تجربی و....،کاربردی بودنِ زبان و ادبیات فارسی را آشکارمی‌کند، ولی از جنبۀ اندیشگانی آن نمی‌کاهد. بدون تردید هستۀ اولیّۀ اکتشافات و نوآوری‌های علمی در خیال‌پردازی‌های شاعرانه پدیدآمده‌است و پس از آن در دنیای تجربی و محسوس تحقّق یافته‌است. از این رو برگزاری گردهمایی‌های علمی و ادبی در شناخت خلاقیّت‌های پیشینیان و نسل امروز می‌تواند بسیار راه‌گشا باشد. خوشبختانه زبان و ادبیات فارسی همواره در میان اندیشمندان، شاعران و نویسندگان جهان شرق و غرب علاقمندانی داشته و دارد که این موضوع انگیزۀ ما را در جهت جذب آراء و شنیدن سخنان ایشان تقویت‌می‌کند. ضمن اینکه در این ارتباطات زمینۀ تعامل و تبادل‌نظر و پرده‌برداری از وجوه مشترک و همانندی‌ها را فراهم‌کرده، نویدبخش صلح جهانی خواهد بود.
من الله التوفیق و علیه التکلان