| بازخوانی شعر عـاشورایی شهـریـار و جـواهـری با تأکید برکارکرد «عاطفی زبان» در شعر |
| کد مقاله : 1019-TARVIJ18 (R1) |
| نویسندگان |
|
علی سلیمی *، محمد نبی احمدی هیئت علمی، دانشگاه رازی |
| چکیده مقاله |
| شهریار غزل‌سرای معاصر فارسی و محمد مهدی جواهری شاعر عراقی، دو چهره برجسته در ادبیات معاصر به شمار می‌روند. سروده‌های عاشورایی این دو، گویای پیوند ژرف آنان با باورهای دینی است، این مقاله با روش توصیفی –تحلیلی و با تأکید بر کارکرد عافی زبان، شعر عاشورائی این دو را بررسی و با هم مقایسه نموده است و در صدد پاسخ‌گویی به این پرسش است که هر کدام از آن دو، در حادثه کربلا چه دیده‌اند و چه چیزی را برجسته نموده‌اند؟ نتایج پژوهش، تأثیر حالت‌های روحی شاعر در خلق اثر را به وضوح نشان می‌دهد. مرثیه‌هایی شهریار سرشار از حزن و اندوه است که با قلبی شکسته، ژرفای این فاجعه دلخراش تاریخ بشر را بازتاب داده، اما فضای حاکم بر شعر عاشورایی جواهری به کلی متفاوت است، در شعر جواهری، بخش حماسی این حادثه‌ی عظیم، به قدری برجسته شده که روح مخاطب را سرشار از شور و شعف می‌کند. اولی وصف یک فاجعه و دومی شرح یک حماسه است. در هر کدام، عاطفه شاعر چنان با موضوع گره خورده که گویی این حادثه، آن حادثه نیست. |
| کلیدواژه ها |
| شعر عاشورایی، شهریار، جواهری، کارکرد عاطفی زبان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
