خودی یا بیگانه؛ نگاهی تصویر شناختی به آثار عطار در باره زنان |
کد مقاله : 1033-TARVIJ18 (R1) |
نویسندگان |
سهیلا قربانی کسبخی * هیچ |
چکیده مقاله |
تصویرذهنی فرد، به دیگری و پدیدهها، نگرش عاطفی و انحصاری وی به مقولههای متعدد را نشان میدهد. در رویکرد تصویر شناختی تصویر کلی درتعامل با تصویر منحصر به فرد و ایجابی او قرار میگیرد. در جهان پیشاصنعتی تصویر ذهنی شاعر یا نویسنده برایندی از نگرش کلی، فراگیر و کنش شبکه اجتماعی، سیاسی همان دوره است. در این پژوهش به روشی توصیفی تصویرذهنی عطار نسبت به زنان بررسی شده است. نتایج نشان میدهد. در آثار او زنان جنسیت زده نیستند، آنان به دو دسته(نماد) کمال و سخا همچنین پلشتی و بدطینتی تقسیم میشوند. این خصائل پیوند با زن بودگی کسی ندارد، خصائل اهریمنی است که در مردان نیز نمود دارد. بیشترین حضور زنان در آثار عطار در تذکرۀ الاولیاست و کمترین آنها در اسرارنامه نمود یافته است. زنان پارسای منظومههای عطار فراواناند. این شاعر با نگاه مثبت و روشنبینانهای که نسبت به زنان دارد، نمونة روشنگر پیشتر و قرن ششم است که به دفاع و حمایت از گروه زنان برخاسته است. |
کلیدواژه ها |
تصویر شناختی، عطار، تصویر ذهنی، شخصیتپردازی، زنان. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |