تحلیل فرایند شوش در ساختار روایی فتح رویین‌دژ از دیدگاه نشانه ـ معناشناختی هفت‌خوان اسفندیار
کد مقاله : 1047-TARVIJ18 (R2)
نویسندگان
مرضیه زارع *
دانشگاه پیام نور
چکیده مقاله
در نظام شوشی، نظام گفتمانی، مبتنی بر رابطه شوشگر با عناصر پیرامون متن شکل می گیرد نه بر اساس کنشِ کنشگر. دو نظام احساس و ادراک و تنش‌های عاطفی شوشگر به‌عنوان دو زیرمجموعه از نظام گفتمانی شوشی محسوب می شود. بر این اساس، نظام شوشی، یک اثر ادبی را از حیطه صرف یک گفتمان کنشی و ساختاری فراتر می‌برد و روابط درونی آن را به چالش می کشد و بیشترین سهم در آفرینش معنا در متن به عهده دارد. نظام گفتمانی حسی ادراکی، بیانگر حضور فعّال حواس پنج‌گانه انسان در شکل‌گیری معناست و نظام تنشی ـ عاطفی نیز به بررسی تنش‌های روحی و عاطفی شوشگر می‌پردازد تا نقش آن‌ها را در ایجاد شرایط متفاوت معنایی تبیین کند. در داستان هفت‌خوان اسفندیار، شخصیت شوشگر از مرز یک کنشگر عبور کرده و در حیطه گفتمان شوشی جای گرفته است. به این نحو که احساسات برونه ای او در قالب گفتمانی به‌صورت حسی ـ ادراکی و از طریق حسِّ دیداری و شنیداری نمود می‌یابد و تنش‌ها و احساسات درونی از طریق گفتمان تنشی ـ عاطفی مشخّص می شود.
کلیدواژه ها
گفتمان، شوش، روایت، فتح رویین‌دژ، روایت،گرمس
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی