| بسیار سفر باید... (نگاهی به مقوله‌ی سفر در خلق مضامین انتقادی در کلیات سعدی و دیوان اشعار خواجو) |
| کد مقاله : 1054-TARVIJ18 (R2) |
| نویسندگان |
|
حسین صفری نژاد گیلوائی * مدرس دانشکده فنی و حرفه ای شهید خدادای انزلی |
| چکیده مقاله |
| با نگاهی به تاریخِ تمدنِ بشری می توان دید و دریافت که انسان ها همواره به دلایل گوناگونی به سفر علاقه مند بوده اند. انگیزه های انجام این پدیده ی تاریخی باعث می شد آدمی، فرصتی فراهم آوَرَد تا به هر آنچه که مایه ی کمال و خرسندى است؛ دست یابید.در مقاله ی حاضر به روش مقایسه‌ای ـ تحلیلی با بررسی دیدگاه سعدی شیرازی و خواجو کرمانی در پاسخ به این پرسش که مقوله‌ی سفر چه تاثیری می تواند در خلق انواع انتقاد در کلام این دو سخنور داشته باشد درمی یابیم که نگرش و جهانبینی شیح اجل به کسب تجربه از سفر و علاقه مندی فراوان او به این مسأله وی را به جامعه‌شناسی آگاه، دقیق و بی پروا بدل می‌گرداند از این رو بیشتر انتقاداتش جنبه ی اجتماعی و حتی سیاسی به خود می گیرد در حالی که مهاجرت های اجباری خواجو به جهت نارضایتی از احوال و اوضاع دوران و تنگدستی سبب می گردد انتقادات وی عموماً از درونمایه ی اجتماعی بی بهره باشد و بیشتر رنگ و بوی فردی و شخصی ـ هجو ـ به خود بگیرد. |
| کلیدواژه ها |
| سفر، مدح، انتقاد، سعدی، خواجو |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
