| بررسی مؤلفه‌های نوستالژی در شعر محمدعلی بهمنی |
| کد مقاله : 1071-TARVIJ18 |
| نویسندگان |
|
احمد نظری *1، ام البنین مویدی ورپشتی2 1آموزش و پرورش 2دانشگاه کاشان |
| چکیده مقاله |
| نوستالژی که نام دیگر آن غم غربت است، در اصطلاح عبارت است از حسرت زیاد نسبت به گذشته و دلتنگی برای روزهای سپری شده و هرآنچه از دستِ آدمی رفته است و دیگر در دسترس نیست که به تعبیری می‌توان آن را بیان حسرت و درد و رنج ... دانست. اگرچه این عنوان به تازگی در ادبیات و شعر شاعران وارد شده است، اما این حسِ حسرت و ابراز دلتنگی در شعر فارسی از دیرباز بازتاب داشته است. محمدعلی بهمنی از جمله شاعران خوش‌ذوق و پر عاطفه‌ی معاصر است که بیان این حس و حسرت‌ها در اشعارش قابل مشاهده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی انواع نوستالژی در شعر بهمنی است. اما یافته‌های این پژوهش ناظر برآن است که محمدعلی بهمنی در اشعارش به نوستالژیِ احساس غم و غربت درونی، گله و شکایت از روزگار و محبوب و همچنین دوری از وطن و زادگاه اصلی خود، که در بخش نوستالژی خاطره‌ی فردی آمده است توجه بیشتری کرده و میزان بسامد این اشعار نسبت به سایر نوستالژی‌های کاربردی و خاطره‌ی جمعی، نمود بیشتری داشته است. نویسندگان مقاله در صددند تا با رویکردی پژوهشی با روشی تحلیلی و توصیفی به بررسی انواع نوستالژی در شعر بهمنی بپردازند. |
| کلیدواژه ها |
| نوستالژی، خاطره‌ی فردی و جمعی، غم غربت، افسوس و حسرت، محمدعلی بهمنی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
