| بررسی تطبیقی تشبیه در شعر شفیعی کدکنی و مشیری باتوجه به نظریه گوتلی |
| کد مقاله : 1074-TARVIJ18 (R2) |
| نویسندگان |
|
فرزاد همیالی ایس وند *1، علی حسن سهراب نژاد2 1آموزش و پرورش 2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، ایران، تهران. |
| چکیده مقاله |
| می دانیم تشبیه، عنصر اساسی خیال در شعر است که اساس استعاره را تشکیل می دهد و وجه شبه، ازارکان آن و نشانگر تخیل شاعر است از این رو در بررسی های ادبی و بلاغی اهمیت زیادی دارد. این پژوهش با هدف شناخت صور خیال به شیوه سبک شناختی در اشعار شفیعی کدکنی(دو دفتر شعر: آیینه ای برای صداها و هزاره دوم آهوی کوهی) و مجموعه اشعار فریدون مشیری با روش توصیفی-تحلیلی به روش آماری با تکیه بر نظریه گوتلی و بروک رز به بررسی تطبیقی تشبیهات این دو شاعر پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که هر دو شاعر از عناصر طبیعت، بیشتر استفاده کرده اند و اغلب تشبیهات آنها حسی است. تشبیهات کارکردی بیش از تصویری در شعر آنها به چشم می خورد از نظر قلمرو تشبیه، بعد از عناصر طبیعی، بسامد های دیگر مربوط به اعضای بدن و خود شاعر است. از حیث وجه شبه، در اغلب تشبیهات این دو شاعر، رابطه وجه شبه با مشبه به از نوع ضروری است ولی رابطه مشبه و وجه شبه کمرنگ تر است و در شعر مشیری بیشتر از نوع غیر ممکن است اما در شعر شفیعی، رابطه ضروری وجه شبه با مشبه بیشتر از نوع ضروری بودە و نشان دهندە خیال انگیزی بیشتر شعر مشیری است. تمایز دیگر در این است که شفیعی کدکنی نسبت به مشیری، بیشتردربارە (خود) سروده و (خود) را تشبیه کرده است . |
| کلیدواژه ها |
| شفیعی کدکنی، فریدون مشیری، تشبیه، وجه شبه، قلمرو تشبیه. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
