| عشق و ویژگی های آن از منظر ابن فارض و عطّار |
| کد مقاله : 1184-TARVIJ18 (R2) |
| نویسندگان |
|
سید امیر جهادی حسینی *1، حمیدرضا خوارزمی2، محمدجواد خالقی3 1دانشیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان 2گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنرِ کرمان، کرمان ، ایران 3دانش آموختۀ کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیّات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران. |
| چکیده مقاله |
| عشق از منظر عمومی آن در ادب عرفانی مادۀالمواد و خمیرمایۀ هستی است که بی آن روند حیات موجودات و به-ویژه انسان‌ها معنایی نخواهد داشت و از رویکرد خاصّ آن در عرفان و بخصوص دیدگاه عرفای بزرگی چون عطار و ابن فارض، مرحله‌ای است که سالک باید برای قدم گذاردن بدان، شایستگی و سزاواری‌هایی را کسب کند. موضوع مطروح در پژوهش حاضر تا کنون در خصوص دو شاعر مورد بررسی این نوشتار، کمتر بحث و بررسی شده است. مسئلۀ محوری مقالۀ کنونی، چگونگی مواجهۀ عطار و ابن فارض با مقولۀ عشق، عاشق و معشوق است و اینکه چه خصوصیاتی را در هر مورد مدّ نظر داشته، افکار و اندیشه‌های ایشان چه قرابت‌ها و بعضاً تفاوت‌هایی دارد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که عطار و ابن فارض به واسطۀ بهره مندی از آبشخور قرآن و روایات و پیشینۀ عرفان عملی اسلام تا میزان بسیاری در رویّۀ فکری‌شان در خصوص عشق، وحدت نظر دارند و اختلافات بروز یافته نیز گاهی متاثر از فضای اجتماعی و اندیشگی محل حیات شان دارد. |
| کلیدواژه ها |
| عرفان، عطار، ابن‌فارض، عشق، ادبیات تطبیقی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
