| واکاوی ایران‌شناسی و هویت ملی ایرانی در شعر علیرضا شجاع‌پور |
| کد مقاله : 1215-TARVIJ18 (R1) |
| نویسندگان |
|
محمدعلی عزت زاده * بنیاد ایران شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. |
| چکیده مقاله |
| زبان فارسی طیّ 26 قرن و در سه نسل باستان، میانه و نو، زبان مشترک، ملی و فرهنگی همۀ ایرانیان؛ و در نتیجه، ستون مهم هویت ایرانی بوده‌است. شعر فارسی که والاترین جلوۀ زبان فارسی نو به شمار می‌آید نیز طیّ 11 قرن عمر خویش، ضمن ترویج و ارتقای این زبان، عامل انتقال دیگر عناصر سازندۀ تمدن و هویت ایرانی همچون اندیشه، فرهنگ، حکمت، عرفان، دین، دانش و تاریخ به دوران امروز نیز شده‌است. شعر معاصر ایران اما در پی گذر از دورۀ پرشور ملی‌گرایی مشروطیت، بیشتر به مضامین پرشمار اجتماعی روزگار نوین و زندگی روزمره پرداخته و کمتر شاعری از دغدغه‌های ملی و از مضامین بزرگی می‌سراید که اشعار شاعران بزرگی چون فردوسی، نظامی، سعدی، مولوی و حافظ را در دفتر تاریخ تمدن ایران ثبت کرده‌است. علیرضا شجاع‌پور از این شاعران کمیاب بود که دغدغۀ ملی داشت و پس از گذار از دوران جوانی، هرچه سرود؛ از ایران بود و از مفاهیم ژرفِ اندیشه، فرهنگ و تمدن ایرانی. پژوهش حاضر در پی آن است که با واکاوی اشعار او، ایران‌شناسی حسّی و شاعرانۀ او و حضور جامع عناصر سازندۀ هویت ملی ایرانی را در اشعارش بازنمایی کند. |
| کلیدواژه ها |
| ایران، ایران‌شناسی، زبان فارسی، شعر فارسی، علیرضا شجاع‌پور، هویت ملی ایرانی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
