نام‌ها و نشان‌های اسطوره ای ایرانی در شعر شاعران سبک آذربایجانی

کد مقاله : 1225-TARVIJ18 (R3)

نویسندگان

لیلی کمالوند * دانشگاه پیام نور

چکیده مقاله

سبک آذربایجانی، سبک شاعران حوزه شمال غربی ایران یعنی منطقه اران و آذربایجان است. شاعران معروف آن عبارتند از: خاقانی، نظامی گنجوی، مجیرالدین بیلقانی و فلکی شروانی. یکی از ویژگی‌های فکری شاعران مکتب آذربایجانی، وطن دوستی آنان است، که باعث شده است، آن‌ها در اشعارشان بارها به اسطوره‌های ایران باستان، اشاره کنند؛ این ویژگی مهم، موضوع مورد مطالعه این پژوهش است؛ که به بررسی نام و نشان‌های اسطوره‌ای در شعر چهار تن از شاعران سبک آذربایجانی پرداخته است. بر اساس یافته‌های این پژوهش شخصیت‌ها و عناصر اسطوره‌ای و حماسی با 863 مورد بیش‌ترین کاربرد را داشتند. باورهای اسطوره‌ای 152 مورد، خاقانی با 326 مورد و نظامی با 300 مورد و مجیر با 109 مورد و اثیر با 84 و فلکی با 41 مورد پس از خاقانی قرار دارند. بیشترین استفاده این شاعران از نام‌ها و نشان‌های اسطوره‌ای ایرانی، در زمینۀ مدح است. این شاعران در بیشتر مواقع، ممدوح را به شخصیت‌های اسطوره‌ای تشبیه کرده اند. تأثیرپذیری آنان، از فرهنگ ایرانی مشهود است. نکته قابل توجه در این تاثیرپذیری، ابتکار و نوآوری در خلق تصاویر است. میزان استفاده از اسطوره‌های ایرانی در شعر آنان، نشان دلبستگی این شاعران به ایران و فرهنگ ایرانی و زبان فارسی بوده است. نام‌ها و نشانه‌های اساطیری شامل مصادیق انسانی، جانوری، گیاهی و...است.مهم‌ترین شاخصه‌ی فرهنگی هر سرزمین اسطوره‌های آن می‌باشد. پس، هر چه شاعران در به ‌کارگیری نمادین از این عناصر اسطوره‌ای کوشاتر باشند، در نشان دادن فرهنگ ایران قبل از اسلام موفق‌ترند. و در انتقال فرهنگ گذشته به نسل‌های آینده بسیار تأثیرگذار می‌باشند.

کلیدواژه ها

واژگان کلیدی: نشان‌ها، شعر، شاعران سبک آذربایجانی، اسطوره، ایران باستان

وضعیت: پذیرفته شده